Introduction:
Lunchbreak. Matapos ang first half ng nosebleed na work load sa isang Sales Office ng isang sikat na inuming serbesa, minarapat ko at ng mga kamanggagawa ko na magpunta sa aming bahay kubo sa Bulacan (dito kami inassign mag audit) upang managhalian.
Hitch: Ang inaaudit naming Sales Office ay malapit lang sa bahay namin sa Bulacan. Sa kadahilanang mahirap maghanap ng kakainan sa paligid ng opisina, sa bahay na lang kami kumakain. Sa halagang P60 bawat katao, pinagluluto kami ng pinsan ko ng bonggang bonggang pagkain na aming pinagsasaluhan.
Sa nagdaang tatlong araw, naging kasama namin sa pananghalian ang programang Wowowee. Sa totoo lang, maka Balitanghali ako. Hindi ako nanonood ng Wowowee kasi nawiweirduhan ako sa palabas na yon. Pero ang tibay din nito, kasi madami ding pinagdaanang kontrobersiya ang palabas na ito (I assume alam niyo kung ano ang mga yon). Pero tignan niyo naman, nasa ere pa din ang programa hanggang ngayon!
Pero hindi yan ang gusto kong ikwento dito. Kundi ito...
Lunchbreak. Matapos ang first half ng nosebleed na work load sa isang Sales Office ng isang sikat na inuming serbesa, minarapat ko at ng mga kamanggagawa ko na magpunta sa aming bahay kubo sa Bulacan (dito kami inassign mag audit) upang managhalian.
Hitch: Ang inaaudit naming Sales Office ay malapit lang sa bahay namin sa Bulacan. Sa kadahilanang mahirap maghanap ng kakainan sa paligid ng opisina, sa bahay na lang kami kumakain. Sa halagang P60 bawat katao, pinagluluto kami ng pinsan ko ng bonggang bonggang pagkain na aming pinagsasaluhan.
Sa nagdaang tatlong araw, naging kasama namin sa pananghalian ang programang Wowowee. Sa totoo lang, maka Balitanghali ako. Hindi ako nanonood ng Wowowee kasi nawiweirduhan ako sa palabas na yon. Pero ang tibay din nito, kasi madami ding pinagdaanang kontrobersiya ang palabas na ito (I assume alam niyo kung ano ang mga yon). Pero tignan niyo naman, nasa ere pa din ang programa hanggang ngayon!
Pero hindi yan ang gusto kong ikwento dito. Kundi ito...
***
Matapos ang Hep Hep Hooray (naging instant favorite ko ito kasi nakakatuwa ang larong ito. Kailangan ng alertness at presence of mind upang manalo ng gift pack mula sa Biogesic at may chance na manalo ng P50,000!), Willie of Fortune na. Ang featured players: Mga Inang Nanganak nung December. Isa isa na silang tinawag.
Bago maglaro, kinakausap muna ni Willie ang mga kalahok. Pinapakwento niya sa kanila ang latest sa buhay buhay nila. May mga instances na may special participation ang mahal sa buhay ng kalahok (e.g., asawa, nanay, tatay o anak) at maghahatid ng espesiyal na mensahe sa isa't isa (e.g. uli, I love you hon, dito lang me for you, hello lang!). Tapos, ipapakita ang kanilang talent (kadalasan ang mga talent nila ay kumanta o sumayaw o kumanta/sumayaw). Pagkatapos nito, maglalaro na, name that tune ang drama. Pag nahulaan mo ang title ng kanta, kakantahin mo ang kantang yon, at pag tama ka, pasok ka na! Hanggang sa umabot ka sa jackpot round.
Ang isang contestant sa larong ito ang nakakuha ng aking atensiyon. Mukha pa siyang bata. May anak na siya (nanganak nga nung December diba?). Heto ang mga nangyari (rephrased na yung ibang statements pero nandiyan pa din yung ideya ng gusto kong ibahagi sa inyo.):
Babae: Iniwan ako ng asawa ko, hindi ko alam ngayon kung nasan na siya, hindi na siya nagpakita, hindi ko alam ngayon ang gagawin ko, paano na kami ng anak ko... (Habang sinasabi niya ito finofocus sa camera ang cute na cute niyang baby girl)...
Willie: etc, etc, etc (Hindi ko naintindihan yung sinabi niya). Sige maglaro na tayo...
B: May isa pa po akong problema...
W: Andami mo naman problema, sige...
B: Nay, Tay, patawarin niyo ako... *nagbisya siya, di ko na naman naintindihan... sabi ng officemate ko sabi daw niya pag nagkapera siya uuwi na siya sa kanila...*
Matapos ng tagpong ito, isa isa nang naglapitan ang mga nasa audience sa kanya at binigyan siya ng pera... umabot yata ng 10-20 ang nagpunta sa set ng Wowowee at inabutan ang babae ng pera. Ang iba, niyakap siya, hinalikan siya (beso beso lang), at kinamayan siya. Tanda ng pakikiramay at simpatiya sa nagaganap sa buhay niya. Natuwa ako sa napanood ko, nakita ko kasi na likas na talaga sa Pinoy ang nagdadamayan.
W: Anong talent ang ipapakita mo sa amin...
B: Kakanta po...
W: Sige, palakpakan natin si ______ (nakalimutan ko ang pangalan nung babae), kakanta siya, para sa kanyang anak...
*** den, den den, den den, den den den den...****
nung narinig ko yung intro nung kanta, gusto kong tumambling...
B: Nagsimula sa patikim-tikim, pinilit kong gustuhin, bisyo'y nagsimulang lumalim, kaya ngayon ang hirap tanggalin...!
Bago maglaro, kinakausap muna ni Willie ang mga kalahok. Pinapakwento niya sa kanila ang latest sa buhay buhay nila. May mga instances na may special participation ang mahal sa buhay ng kalahok (e.g., asawa, nanay, tatay o anak) at maghahatid ng espesiyal na mensahe sa isa't isa (e.g. uli, I love you hon, dito lang me for you, hello lang!). Tapos, ipapakita ang kanilang talent (kadalasan ang mga talent nila ay kumanta o sumayaw o kumanta/sumayaw). Pagkatapos nito, maglalaro na, name that tune ang drama. Pag nahulaan mo ang title ng kanta, kakantahin mo ang kantang yon, at pag tama ka, pasok ka na! Hanggang sa umabot ka sa jackpot round.
Ang isang contestant sa larong ito ang nakakuha ng aking atensiyon. Mukha pa siyang bata. May anak na siya (nanganak nga nung December diba?). Heto ang mga nangyari (rephrased na yung ibang statements pero nandiyan pa din yung ideya ng gusto kong ibahagi sa inyo.):
Babae: Iniwan ako ng asawa ko, hindi ko alam ngayon kung nasan na siya, hindi na siya nagpakita, hindi ko alam ngayon ang gagawin ko, paano na kami ng anak ko... (Habang sinasabi niya ito finofocus sa camera ang cute na cute niyang baby girl)...
Willie: etc, etc, etc (Hindi ko naintindihan yung sinabi niya). Sige maglaro na tayo...
B: May isa pa po akong problema...
W: Andami mo naman problema, sige...
B: Nay, Tay, patawarin niyo ako... *nagbisya siya, di ko na naman naintindihan... sabi ng officemate ko sabi daw niya pag nagkapera siya uuwi na siya sa kanila...*
Matapos ng tagpong ito, isa isa nang naglapitan ang mga nasa audience sa kanya at binigyan siya ng pera... umabot yata ng 10-20 ang nagpunta sa set ng Wowowee at inabutan ang babae ng pera. Ang iba, niyakap siya, hinalikan siya (beso beso lang), at kinamayan siya. Tanda ng pakikiramay at simpatiya sa nagaganap sa buhay niya. Natuwa ako sa napanood ko, nakita ko kasi na likas na talaga sa Pinoy ang nagdadamayan.
W: Anong talent ang ipapakita mo sa amin...
B: Kakanta po...
W: Sige, palakpakan natin si ______ (nakalimutan ko ang pangalan nung babae), kakanta siya, para sa kanyang anak...
*** den, den den, den den, den den den den...****
nung narinig ko yung intro nung kanta, gusto kong tumambling...
B: Nagsimula sa patikim-tikim, pinilit kong gustuhin, bisyo'y nagsimulang lumalim, kaya ngayon ang hirap tanggalin...!
***
Pagkarinig namin sa kanta niya, nagtawanan kaming lahat. Pambihira!!! Kung isa siguro ako sa audience na nagbigay ng pera sa kanya bago siya kumanta, malamang binawian ko siya ng pera, baka ipambili lang niya ng serbesa eh.
Matapos non, hindi na namin inalam ang reaksiyon nila Willie at ng audience matapos niyang kumanta. Umalis na kami at bumalik na kami sa Sales Office ng isang sikat na inuming serbesa na inaaudit namin.
Matapos non, hindi na namin inalam ang reaksiyon nila Willie at ng audience matapos niyang kumanta. Umalis na kami at bumalik na kami sa Sales Office ng isang sikat na inuming serbesa na inaaudit namin.
No comments:
Post a Comment