Introduction:
Nakaka-miss magpost ng seryosong blog (seryoso meaning yung mukhang blog talaga).
Hindi ko talaga mawari kung anong nangyari sa Friendster Blog/Account ko. Sayang lang, kasi since 2003 ko pa account yon. Yung panahong ganito pa lang ang features niya:
1. Hanggang limang pictures pa lang ang pwede mong mailagay sa profile mo. tapos less than 500KB dapat ang size. Kaya kelangan mo pang pababain ang resolution ng picture na kinunan mo pa naman sa 3MP na digicam (wala pa yatang usong 8MP digicam nung 2003).
2. Hanggang 500 friends pa lang ang pwede mong mailagay sa friendlist mo. Kaya pag umabot na sa 500 ang list mo, kailangan mo nang maglagay sa profile mo ng: "Sorry, this account is already full. kindly add KAREN-TWO. Thanks!--KAREN-ONE-FULL." Sa case ko, umabot ako sa 3 accounts. Pero binura ko din yung dalawa nung nag-improve na ang Friendster.
Ito din ang panahon na:
1. Bawat kaibigan mo tinatanong mo ng ganito: "May Friendster ka? add mo naman ako please."
2. Kinukulit mo ang lahat ng makasalubong/makachat/makatext/makausap mo na bigyan ka ng malupit na testimonial na tipong maiiyak ka at mayayakap mo siya pag nabasa mo.
3. This is applicable if you're in groups. Pag nagkuhaan kayo ng picture, panigurado may karugtong na... "Pang-Friendster!" o kaya naman "i-upload mo tong pic natin sa Friendster ha, pa-grab na lang...".
Habang lumilipas ang panahon, pabongga ng pabongga ang features ng Friendster. Ang dating limang pictures, ngayon 2000 na ang pwedeng ilagay. Virtually unlimited number of friends na din ang pwede mong ilagay sa list mo. Personalized na din ang profile page na kahit mukha ng alaga mong aso pwede mo nang gawing theme ng profile mo. Pero kasabay ng mga features na to, may mga worms, virus at malware na ding naglipana. At napagdiskitahan ang account ko.
Almost a week ko nang hindi ma-open ang account ko. Nag-email na ko sa Friendster support pero super mega tagal magreply. Busy sila siguro. Kaya sa inis ko, kinancel ko na lang yung account ko. Hindi ko nga lang naisip na sayang yung magagandang testimonials na nakalagay sa page ko. Lalo na yung mga lumang nakalagay.
Gumawa ulit ako ng bago ngayon, paki-add na lang. Pero mas visible ako sa Facebook. ;P
*****
Recently, eto ang mga na-realize/naisip ko at mga tinanong ko sa sarili ko (yung iba dito nasagot ko naman).
1. Nakakatamad din palang mag-text. Minsan mas ok pa kung puro tawag na lang.
2. Masayang mag-biyahe talaga. Ang goal ko, malibot ko muna ang buong Pilipinas bago ako mag-travel abroad.
3. Nakakatouch pag may mga taong nakakaalalang kumustahin ka kahit malayo sila sa yo. (e.g., Cesz, Ate Sahlee, Ate Cha. Salamat sa pagtawag at pag-text! :) )
4. Na-miss ko ang family ko! Limang araw ko din sila hindi nakita. Baka kasi kumain sila sa restaurant habang nasa malayong lugar ako eh. Unfair. Mamimiss ko na naman sila kasi aalis na naman ako.
5. Miss ko na din ang mga KKB sa YC. Ang tagal ko na silang hindi nakikita. Lalo na ang KKB CAM (headed by Boss Jade). Miss ko na din sina Ate Cora.
6. Patience is a virtue. Patience is a virrtttttttttttuuuuuuuuuueeeeeeeeee!!!!!!!!
7. Masarap ang pineapple sa Tagaytay.
8. Ramdam ko na ang init ng summer. Wait ka lang Pagudpud, papariyan na kami! (depende pala sa schedule ko. Hmp!)
9. Dalawang bagay lang ang pwede kong pamilian: (a) magpapayat, o (b) bumili ng damit na magkakasya sa akin.
10. Three weeks na lang birthday ko na!
11. Nakakaiyak na nakakainspire ang MMK episode "Transistor". Hindi talaga matitinag ng kahit anong pagsubok ang wagas na pag-ibig.
at ang pinakamagandang kaisipan na naisip ko...
12. God is indeed the God of Wonders. Upon seeing the awesome beauty of nature at Tagaytay, I can't stop praising and thanking God for His goodness and mercy. He continually inspired me to love Him more above all.
1. Nakakatamad din palang mag-text. Minsan mas ok pa kung puro tawag na lang.
2. Masayang mag-biyahe talaga. Ang goal ko, malibot ko muna ang buong Pilipinas bago ako mag-travel abroad.
3. Nakakatouch pag may mga taong nakakaalalang kumustahin ka kahit malayo sila sa yo. (e.g., Cesz, Ate Sahlee, Ate Cha. Salamat sa pagtawag at pag-text! :) )
4. Na-miss ko ang family ko! Limang araw ko din sila hindi nakita. Baka kasi kumain sila sa restaurant habang nasa malayong lugar ako eh. Unfair. Mamimiss ko na naman sila kasi aalis na naman ako.
5. Miss ko na din ang mga KKB sa YC. Ang tagal ko na silang hindi nakikita. Lalo na ang KKB CAM (headed by Boss Jade). Miss ko na din sina Ate Cora.
6. Patience is a virtue. Patience is a virrtttttttttttuuuuuuuuuueeeeeeeeee!!!!!!!!
7. Masarap ang pineapple sa Tagaytay.
8. Ramdam ko na ang init ng summer. Wait ka lang Pagudpud, papariyan na kami! (depende pala sa schedule ko. Hmp!)
9. Dalawang bagay lang ang pwede kong pamilian: (a) magpapayat, o (b) bumili ng damit na magkakasya sa akin.
10. Three weeks na lang birthday ko na!
11. Nakakaiyak na nakakainspire ang MMK episode "Transistor". Hindi talaga matitinag ng kahit anong pagsubok ang wagas na pag-ibig.
at ang pinakamagandang kaisipan na naisip ko...
12. God is indeed the God of Wonders. Upon seeing the awesome beauty of nature at Tagaytay, I can't stop praising and thanking God for His goodness and mercy. He continually inspired me to love Him more above all.
*****
Ilalagay ko na lang ulit dito ang mga bagay na maiisip ko pa sa mga darating pang panahon. God bless us all! :)
No comments:
Post a Comment